|
بی بال پریدن..
|
دفترت را باز کن و کمی نقاشی بکش! با مداد رنگی با مداد شمعی با هر چه دلت می خواهد.!! . . کمی زرد کمی سبز کمی آبی و قرمز بکش. هرچه می خواهی ، هر چه می بینی بکش. این ثانیه ها که هر روز بیش از روز قبل سرعت دویدنشان را زیاد می کنند فرصت رنگ کردن را از تو گرفته اند. کمی رنگ کن! کمی شکسته و خمیده باش! تمامش کن این راستی و حول یک محور چرخیدن را!! خط خطی بکش! خط خطی باش و خط خطی بکش!! بعد تمام خط هایت را رنگ کن پر رنگ پر رنگ!! آن قدر پر رنگ که کاغذ تا مرز پاره شدن برود!!! . . بر دلت نیز رنگ بزن! به جای این مشکی ها و سفید ها! کمی صورتی کمی سبز و بنفش بزن! تا دلت را رنگی نکنی،آن نقاش بزرگ مجذوبت نمی شود! دلت را رنگی کن بعد ببین چگونه خودت و نقاشی ات را نگاه می کند!! چگونه خودش رنگی بر تمام رنگ هایت می زند!!! فقط رنگ بزن !! حتی شده یک رنگ! آن وقت بنشین و تماشا کن شاهکار نقاش خلقت را شاهکاری که امضا نکرده می فهمی کار کیست... . . . . . . پینوشت:تقدیم به تمام دوستانم که آنها نیز جزئی از شاهکار های خلقت و رنگی از نقاشی خداوند اند... . . یا علی [ پنج شنبه 91/1/10 ] [ 1:42 صبح ] [ نقل و نبات ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  من بی اسم تو بسمل باران را فراموش خواهم کرد من که نه گرگ پیراهنم را دریده و نه چاه مویه هایم را برملا خواهد کرد..... تنها اینجا هستم تا کمی با تو دردو دل کنم... تویی که این روزها تنها نامت را درشناسنامه ی کوچه ها می نویسند... |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
